Ancient

King Richard the Lionheart is dead, and his brother, John Lackland, sits uneasily upon the throne of England. Across the sea, Prince Louis, heir to the powerful King Philip Augustus of France, looks to King John’s crown with a covetous eye. But King John must be wary of rebellion, as well as invasion, for even his own barons would see their king unseated, and the French pretender put in his place. Thrust amid this tumult is young Estienne Wace, orphan squire to Earl William Marshal – the greatest knight to ever serve the kings of England.

Trója. A valaha volt legcsodálatosabb királyság, az égei világ ékköve. Ragyogó Ilion, a város, amely nem egyszer, de kétszer tündöklött és bukott el. Az ókori görög mitológia legnagyobb és leghíresebb története, az, amely a trójai háború históriáját írja le. Az úgynevezett Nagy történetet olvashatjuk, illetve hallhatjuk tehát újra, amelyet először Homérosz írt le Íliász című halhatatlan művében, csak ezúttal Fry jól ismert, egyszerre humoros, szellemes, komoly, mégis szórakoztató stílusában

Es hora de que las mujeres de Ítaca cuenten su historia…Hace diecisiete años, el rey Ulises navegó a la guerra con Troya, llevando consigo a todos los hombres en edad de luchar de la isla de Ítaca. Ninguno de ellos ha regresado, y las mujeres de Ítaca son quienes deben dirigir el reino. Penélope era apenas una mujer adulta cuando se casó con Ulises. Mientras él estuviera vivo, estaría a salvo. Pero ahora, años después, aumentan las especulaciones de que su esposo está muerto y los pretendientes comienzan a llamar a su puerta.

La aventura, el amor, los celos, el misterio, la vida, la muerte, el conocimiento, todo ello y más, se dan cita en un impresionante recorrido por los tres imperios más importantes de la antigüedad. En esta intensa obra, se desgranan diferentes valores y cobardías de la sociedad, muy de actualidad a día de hoy (igualdad de sexos, cultura, machismo, homosexualidad, racismo,…); sin perder el sentido del humor y la ironía, que se dejan ver mezclados con la misma crudeza de la vida y la insignificancia otorgada a la muerte.

Đời xưa, chuột vốn là một giống linh thiêng ở trên Trời. Trời giao cho nó giữ chìa khóa kho lúa của Trời. Nhưng chuột không phải là một loài đáng tin cẩn, nhận được giữ chìa khóa, cứ tự do đến mở kho rủ nhau vào ăn rả rích hết bao nhiêu là lúa. Sau Trời biết, lấy làm giận lắm, mới không cho ở trên ấy nữa, mà đuổi xuống dưới hạ giới để sai giữ chìa khóa lẫm thóc của nhân gian. Nhưng chứng nào tật ấy, chuột lại rủ nhau vào lẫm thóc của người rả rích ăn no nê. Đến nỗi người phải có câu than rằng: "Chuột kia xưa ở nơi nào ? Bây giờ ăn lúa nhà tao thế này ?"